Degismemin nedenini parcalar halinde bulmaya karar verdim. Benim gibi detay meraklisi birinin, bu soruna, direkt bakmasi biraz sacma geliyor kulaga zaten. Buldugum birkac nedeni aciklamadan once bu konudaki ruh halimden bahsedeyim biraz...
Su anda bu satirlari yazan blog yazari, zamaninda yurt disina cikmayi aklinin ucundan gecirmemis bir insan olup, oncelikle Amerika'ya gidip; etrafi ve cingeneligin verdigi mutlulugu farkedip; oralara asik olup, ustune aklinin %85ini oralarda birakmis ve Turkiye'ye donmustur... Daha sonra kalan %15 dilimindeki akli, derslerine ve normal hayatina yetmedigi icin, afallamis; yaptigi hayat planlarinin da -kismen- suya dusmesi yuzunden, hayata kusmus ya da ona benzer bir moda girmistir... Butunuyle yikik bir halde, oradan oraya tasimistir kalbini de bedenini de. Anlamamistir kimse onu, onceden anlayamadiklari gibi...
Amerika'dan sonra Erasmus programini sadece alttan daha fazla ders birakmamak icin yapmayi hedeflemistir bu blog yazari. Basarmistir da... Her ne kadar simdilerde dersleriyle bogusuyor olsa da, Erasmus isimli degisim programindadir hala...
Yani ozetle her sey bu yurt disina yonelik calismalarla basladi. Tamamiyle yozlasip; bulundugum kultur baskisindan uzaklasmaya calismamla yani... Bu nedenlerin biri...
Ingilizce'ye yukleneyim diye bir cok sey yaptim. Dinledigim muzik tarzini degistirdim tabi ki dil de sadece Ingilizce oldu. Turkce sarkilar dinlemeyince, kendi kulturumle ilgili butun duygulardan yoksun kaldim. Daha sonra bilgisayarimin dilini, telefonumun dilini, Ipod'umun dilini vs. her seyi Ingilizce yaptim. Faydasiz mi oldu? Tabiki hayir. Gayet faydali idi, dil gelistirme konusunda... Amac baska idi ama. Bu da nedenlerden bir digeri...
Eskide tanistigim bir cok insanla konusmayi kestim. Aslinda bir kismi da benimle konusmayi kestiler. Bilmiyorum sebebini; ama boyle bir cekememezlik ya da buyuk bir yanlis anlama durumu olusmus durumda sanirim... Bu da diger bir neden...
Bunlar degismeye baslamamdaki en buyuk nedenlerden 3'u... Simdilerde etkilerini goruyorum kesin bir sekilde. "Keske" kelimesini kullanmiyorum; cunku kullanacak bir durum olmadiklarini dusunuyorum su anda.
Bunlari geri almam da imkansiz degil aslinda; ama su anki halimden memnunum ben.
Neden degisimini sorguluyorsun, diye sorabilirsiniz. Tek amacim eskiden sahip oldugum, o duzene sahip olmak. Boyle 8 aydir tembelligin anasini aglatmis durumdayim. Ve hic bir sekilde geriye donemiyorum bu konuda. Cok uzucu bir durum aslinda bu benim icin ve buyuk de bir basari. Cunku duzensiz hissediyorum kendimi. Basari, cunku cok onceden tum benligimi degistirmeyi hedeflemistim, ve yaptigim ya da yapmadigim yiginla seyle bu basariya ulastim. Sanirim bunun rahatligi bana su anda keske dedirtmiyor.
Cok mu zor aslinda sabahlari erken kalkmak, ders calismak, Turkce muzik dinlemek, dua etmek, yeni bir dile calismak... ve yiginla seyi gerceklestirmek? Hayir degil aslinda; ama nedense her dusundugum sirada elimde kalem yerine, klavye; kulagimda Turkce yerine yabanci muzik oluyor... Ve bunu kontrol disinda yapiyor gibi hissediyorum. Tamamiyle kontrolsoz. Yapmam gerekenleri listeliyorum, ders dinlerken okulda. O listeye uymaliyim simdi...
---------------------------------
Bir sure daha ayaklarim yerden kesilseydi keske.
Keske cocuk olabilseydim yeniden,
Umutlarimi cekseydim icime hava yerine.
Tek basima kalmasaydim yine ben...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder