Kesin ihtimaller

Kesin ihtimaller... Şey gibi adeta, nasıl derler, yalancının sözüne inanmak gibi. Hani doğru olma durumu da var, ama kimse inanmaz. Neden? Çünkü ön yargılar var.

İhtimaller de öyle. Bir şeyin gerçekleme olasılığı. Olasılığı ile nasıl tanımlayabiliyorum ki? TDK'nin sitesine de baktım. Açıklama şöyle: "Bir şeyin olabilmesi durumu, olabilirlik, olasılık."

Geleceğimin ihtimalleri farklı bir hale geldi demem o ki... Böyle kesin olanlar, olmayanlar şeklinde bile sınıflandırdıklarım var. Garip ve komik, biliyorum. Ve hiç öyle günümüz Türkiye'sinin hallerine giremeyeceğim, kusura bakma Blog. Bir de herkes eleştirmen mübarek! Ha beni nasıl insanlar eleştirebilir, benim hayat düzenime benzer ve benim yaşıtım biri eleştirebilir. Çünkü cidden işi gücü olup düzenli bir hayatı olan kimselerin oturdukları yerden "yea Arif olur öyle şeyler, biz de çok zorlandık, ben işimden memnun değilim mesela. Ne bileyim, 10 bin lira net para geçse elime daha iyi olurdu." ya da "ya kanks sorun çok başka, Türkiye şartları bunu gerenktiriyoğ. Sen de başlarsın bir yerleğrde elbet..." gibi şeyler dememeli. Bu benim gözümde küfürle eşit mesela. Hani diğer bir deyişle hakaret. Çünkü hiçbir iyi niyeti yok bu baştan savma "ilgileniyorum aslında seninle" laflarının. Samimiyet yok en başında. Daha ne olsun? Ama ben ne yapıyorum? Yaa evet, hayırlısı işte, bakalım....

Daha önce de ifade etmiş olabilirim. Bazen cidden laptopımı kaldırıp balkondan atasım geliyor. Ama işte en azından önümüzdeki 4-5 ay boyunca ihtiyaç duyacağım. O yüzden yapamıyorum, ama yapma ihtimalim kesindi(!).

Başka mevzular da var söylemek istediğim, ama mecalim yok ifade etmeye. Hislerimle parmaklarım arasında sanki bir uyuşturucu bağımlısı beyaz ticareti yapıyor. Ve sinirlerim çoktan iradelerini kaybetmiş durumda.

Bugün cüzdanımı boşalttım. Cüzdan değil de çanta taşıyormuşum hissi verdiği için uzun dönemde kullanmadığım şeyleri çıkardım. Mesela İstanbul Kart. İstanbul'a giderken yanıma almam gereken şeyi bazen Ankara'ya giderken bile alıyorum nedense. Ona benzer şeyleri çıkartınca normal boyuna döndü. Ha bir de cuma günü Revolut kartım geldi. Kullanmayacak bile olsam cüzdanıma koydum. Kim bilir, belki bir gün paldır küldür dünyanın bir ucuna kaçırırlar, paramı oraya yatırırım(!).

Uzak durmalıyım Blog. Salağım biliyorum. Geçmişe bakınca geleceğin de aynısını getireceğini düşünüyorum insanlar konusunda. O yüzden böyle durup durup "mal mısın Arif?" diyorum kendime. Uzak durmalıyım her şeyden. Almam gereken dersi almamışım gibi davranmayı bırakmalıyım artık.

Çekilmiş klibi: