Mayıs Ortası

Starbucks'lar 1 Haziran'da açılıyor sevgili Blog. Sana ne bundan demiyorsun, biliyorum. Açılması da maske, eldiven ve siperlik ile olacak. Mağazada olabildiğince az çalışan ile sadece al götür servis şeklinde olacak. Kahveyi ve çalışmayı özledim. Yine de bilemiyorum, bu şekildeyken gelen olacak mıdır?

Domain için 10$'lık bir yükleme yaptım bugün. Bir an "Arif ne gerek var aslında? Her sene satın alıyorsun; ama biz bizeyiz yani..." diye düşündüm. Sonra neyse dedim. 

Şimdi de aslında keyfim olmadığı, gerildiğim, moralim bozuk olduğu için buraya geldim. Detaylardan bahsetmeyeceğim. Biraz uyurum geçer. 

Bugün hava aşırı sıcaktı. İnsanların beni hiçbir zaman anlamayacağından eminim de, işte. Sıcaktı, durduğumuz yerde terliyoruz falan... Keşke şöyle arada bir oturup görüşebileceğim benim gibi rahatsızlığı olan biri olsaydı hayatımda. Konuşmadan anlasaydık derdimizi, bu sıcakların nasıl da hayatımızın içine ettiğini; ama yok öyle biri. Dünyanın herhangi bir yerlerinde var; ama çevremde yok.

Neyse, toparlanayım ben.

Yaz Geliyor

Bu hafta çok garip şeyler oldu. Yıllardır konuştuğum bir arkadaşımla bağımı kopardım. Ve hiçbir pişmanlığım yok. Zira bence birine yapılmaması gereken bir şeyi yaptı. Öte yandan 6 senedir konuşmadığım bir arkadaşımla da artık konuşmaya başladım. Onunla olan kalp kırıklığı, zamanında bitirdiğim arkadaşlıklarımınki gibi değildi. Belki de ondan hiçbir şey olmamışçasına 2 saati geçkin telefon konuşmasıyla arayı kapatmaya çalıştım. Yani benim için gayet güzeldi. Garip diye nitelendirmem, birinin gelip birinin gidişinden ötürü sadece. Yoksa gayet güzel güzeldi Blog.

Karantinadan dolayı sürekli kafamda geçmişi deşme gibi eylemlerle yüzleşiyorum; ama iyi yanından bakıyorum bu duruma. Ne istediğimi daha iyi anlıyorum insanlardan artık. Ve ne istemediğimi de. Mesela öyle uzaktan uzaktan hayatımdaki insanların "aklımdasın aslında arayıp sormuyorum, hatta dertlerini dinlemekten özellikle kaçıyorum, kusura bakma ama, sini siviyirim cinim"'larını çekmemeye karar verdim. Uzaktaysanız, benim için uzakta kalın güzel kardeşim. Bu ailemi de kapsıyor. Kimse kusura bakmasın. Artık siz gibi olmaya karar verdim: Bencil. Beni telefonunuza Bencil Arif diye de kaydedebilirsiniz. Size kalmış. Blogumu bile ağlama duvarıma çevirdim. Beni salsın artık şu evrenin yanlış enerjileri.

Güzel bir haberi paylaşayım dedim. Bunların dışında blogumun yıllık domain ödeme vakti geldi. Dolar kuru böyle olmuşken tabi güzel bir masraf olmuyor; ama olsun. Sana değer Blog.

Şimdi yaseminli beyaz çayımı demlemeye geçiyorum.
Kaçtım!