Tatil Zamanı!

Aksilikle başladı Isparta'dan Ankara'ya olan yolculuğum. Biletimi gece yarısına almıştım; ama biletin üstünde yazan tarih bir önceki günün tarihi diye yanlış aldığımı düşündüm ve ertesi sabaha, yani bugüne, tekrar bilet aldım. İlginçtir ki dün gece beni arayıp gelip gelmeyeceğimi sordular. Şoke olmamak elde değil. Tamamiyle bilgisayarlarının hataları yüzünden biletim yandı, yeni bilet almak zorunda kaldım, onu geçtim, gündüz yolculuğu yapmak zorunda kaldım. Uyuyamadığım için, aptal gibi bir hissiyatla yolculuğumu tamamladım ve şu anda annemle babamın yanındayım sağ salim. Bunun huzuru bile bütün yorgunluğumu alıyor.

Her şeyi Isparta'da bıraktım derslerimle ilgili olan. Hatta bir çok düşünceyi Isparta'da bıraktım. Ve tatil yapmayı tamamıyla hakettiğimi düşünüyorum. Son 2 yılım, yurt dışındakı tecrübelerle dolu dönemimden ötürü, bana ailemle geçirmek için hiç vakit bırakmamıştı. Bu 1.5 ayımı bu şekilde geçirmeyip, hakettiğim şeyleri kazanmaya çalışarak geçecektir.

Planlarımı yazarsam aklımda daha kalıcı oluyor ve belirtmek istiyorum bunları da: Her şeyden önce aşırı yavaş şekilde ilerleyen kilo verme, formda kalma vs. durumlarımı hızlandırmayı düşünüyorum bu süre zarfında. Yeme alışkanlığımı daha da düzene koymayı planlıyorum. Getirdiğim romanlarımı bitirip yeni romanlar bile almayı düşünüyorum. Bunlar fiziksel olan iyileşme hareketlerim. Psikolojik anlamda da sorunlar yaşadığımı gördüğüm için, biraz ruhsal hayatıma diyet yaptırmaya çalışacağım. Nasıl olduğu konusunda kafamda ufak tefek fikirler var. Onları uygulamayı düşünüyorum.

En önemlisi ise, yapacaklarım arasında, yaz okulunun başından beri yapmayı planladığım geleceğe dair hedefler, amaçlar belirleme konusudur. Bu sefer elimde daha kesin bir çizgi olduğu için, mezuniyetime dair; daha kolay ve emin adımlar atacağıma inanıyorum.

Blog, bilirsin pek aşk hayatıma direkt olarak girmedim sende hiç. Sadece yalnızlığımdan yakındım, bir de ben de derin izler bırakmış insanlardan bahsettim. Yok, merak etme, birilerinden söz etmeyi planlamıyorum; ama daha önce seninle paylaşmadığım bir beklentim olduğunu bilmelisin aşk konusunda. Ben sanırım çok etkisinde kaldım izlediğim filmlerin ve o yüzden beklentilerim çok fazla aşktan. Ya da uzun süredir yalnızlığımla baş başa kaldığım için, ciddi anlamda derin şeyler bekliyorum artık. Her şeyiyle, aptal liseli aşk döneminden, yaşlanıp da sahip olunmuş üstün bağlanma duygusuna kadar hepsini bana yaşatabilecek birine ihtiyaç duyuyorum. Buna belki de artık hayattan çok şey beklemeye çalışma durumumun da etkisi olabilir. Beni heyecanlandırmıyor birçok şey artık. Ve şunu da bilmelisin blog, ben sevgime çok güveniyorum, ben duygularıma çok güveniyorum, birçok konuda inancım, çoğu zaman kötümser olsam da, hala daha bir çok insana göre haddinden fazla sağlam. Belki de diğer insanları görüp de karar veriyorumdur bu tavrı takınmaya; ama hani gördüm. Ben aşık oldum. Ne hale geldiğimi gördüm, bittiğinde. Belki istemeden bitirmenin verdiği bir durumdu bu. Bilmiyorum; ama şimdi istediğim ya gerçekten aşkı tekrar yaşamak ya da yarım yamalak şeylerle vaktimi hiç geçirmemek. Çünkü her durumda üzülen ben oluyorum. Çünkü hala duygularım diğer birçoğunda olduğu gibi taşlaşmadı. Ve her bir geri adım, her bir yalan, hep bir sahte gülümse beni çok etkiliyor. Bunları da bil blog benimle ilgili. Şimdi daha iyi anlayabilirsin psikolojik diyetimin nasıl olacağını. Ve şunu da bil ki ben kimseyi zorlamadım bugüne kadar hiçbir şey için. Ya da kendimi hiç gerçek anlamda zorlamadım bir şeylere birileri için. Doğru zamanda bunları değiştirebilecek kadar da eminim gururumun sağlamlığından. Yeterki o zaman gelsin.

1.5 aylık tatilimin bir kısmını Ankara'nın güzide bir ilçesinde, bir kısmını İstanbul'un uzak semtlerinde, bir kısmı da Sakarya'nın kuzuluk ilçesindeki devremülkte geçirmeyi planlanlıyorum. Tabii kafamdaki hayatıma dair, derslerden tamamiyle uzak bir şekilde.

Ara ara bildiririm durumlarımı Blogcum.

Seni ve kendimi daha çok seviyorum artık. Her zamankinden daha fazla.

Sevgiler.