29 Temmuz 2009 Çarşamba

Ozledim

Ne bir yaz`i boyle gecirdim ne de bir guzu.
Kocaman bir ruyaya dalmisim sanki.
Ustelik ne zaman uyanacagimi da biliyorum.
Uyanmak istiyor muyum acaba?..

Amerika`dayken yapmam gereken heralde en son sey aglamakti... Cunku buraya eglenmeye geldim, unutulmaz anlar gecirmeye geldim, farkli maceralara katilmaya geldim, hani Ingilizce seviyemi de yukseltmek icin geldim... Olur mu; ama aglayacak adam yine aglar.

Dun aksam, is yorgunlugumu ustumden attiktan sonra sahile gidip, okyanusa karsi oturdum, arkamda Virginia Beach`in otelleri, kabalik insanlari, her gece bitmek bilmeyen eglence ve konserleri... Acaba evimi ve ulkemi mi ozledim de agladim, bilmiyorum sebebini... Agladim sadece.

Hayat beni cok yoruyor. Ya da ben kendimi yoruyorum. Her sefer onemli bir seylerin eksik oldugunu hissediyorum. Farkindayim ne istedigiminde, ama iste... Istemekle kaliyor insan bazen. Ya da beklemekle...

Her sey bir yana, Amerika`da gecirdigim 40. gunumde sunu farkettim ki "degismeyecek insan degismez".. Degismek isteyen insan icinde sinirsiz sayida yol var. Hem de cok fazla...

Bir de farkettim ki: Hep kendi dunyamda yasiyorum. Icimde yasiyorum her seyi. Sadece kendim duyuyorum sesimi, bagirislarimi, aglamalarimi. Kime isyan edebilirim ki? Hangi sebeple? Hangi hakla? O yuzden disardan hep susup bekleyen biri olarak gozukuyorum. Sanirim hep boyle kalacagim...

3 yorum:

  1. haydaaa nerden çıktı yahu şimdi bunlar :) yaw ne güzel geçiyo günlerin bak sen kendin diyosu biz de şahit oluyoruz...
    boşver bırak aksın yaşların içindeki sıkıntını da alsın götürsün..iyi yapmışsın :) bi sebep de gerekmiyor aslında bunu yapmak için... farkında olmadan dolmuşsun..bunda özlemin de bazı belirsizliklerin eksikliklerin de payı var elbet.. ama herşey yavaş yavaş girecektir yoluna.. sen çalışmaya herşeyin en iyisini yapmaya devam yani...:)
    haklısın değişmeycek olan değişmez yani şöyle bir eydir aslında değişmekten kastın ne yönde nasıl veya nasıl birinin değişiminden bahsediorsun bilemiyorum ama şöyle de bir söz vardır bilirsin.bir insan yedisinde ne ise 7inde de odur .. zor gelir insana değişmek.. başaran yokmudur elbette ki vardır ama biraz irade ister :) ve ve hep kendi içinde yaşama.. çığlıklarını her zaan olmasa da arada sırada senden başka duyanlarda illaki olmalı bence !! bazen gözyaşı bile paylaşılmalı;)
    iyi bak kendine kal sağlıcakla..
    sevigiler...
    büşra(beyazgelinciik)

    YanıtlaSil
  2. Bir de farkettim ki: Hep kendi dunyamda yasiyorum. Icimde yasiyorum her seyi. Sadece kendim duyuyorum sesimi, bagirislarimi, aglamalarimi. Kime isyan edebilirim ki? Hangi sebeple? Hangi hakla? O yuzden disardan hep susup bekleyen biri olarak gozukuyorum. Sanirim hep boyle kalacagim...


    süpersin.....

    YanıtlaSil
  3. @Busra;

    Aglayinca rahatlasam keske her zaman. Bazen o da fayda vermiyor, o zaman daha kotu oluyorum.

    Tesekkur ederim iyi dileklerin icin.

    Sevgiler...

    @kim gölgesinden kaçabilir ki;

    Tesekkkurler. :)

    Sevgiler...

    YanıtlaSil