3 Eylül 2009 Perşembe

Beklerken...

Umutsuz bir sekilde beklemek cok kotu. Hani beklediginiz sey icin bir umudunuz olsa daha cabuk gecer zaman, sonunda elde etme mutlulugunu yasama bilinciyle... Aksi halde hayat size zehir olur. Evet, olur, olabilir. Bu sizin bazi seyleri ne kadar onemsediginizle alakali.

Ya da cok sakin bir insansinizdir; boyle her seyi oluruna birakan turden. Surekli sakinsinizdir, olaylara tepkileriniz yok denecek kadar azdir, olumlu olumsuz...

Hah iste bu benim bahsettigim turden insan modeli. Diyordum ki Amerika beni bu hale getirir! Kocaman ulke, edindigim onlarca arkadasim var Amerikali... Bu iki faktor cok etkili oldu bu hale gelmemde. Nasil oldugunu soyle bir anlatayim; simdi 'kultur' denen faktoru benliginize isletebilmek icin, o kulturle bezenmis seylerle muhattap olmalisiniz. O kulturun insani ve yasam sekli gibi... Ben bunlari icten ice, derin bir sekilde yasadim; hala daha yasiyorum... Ve gordum ki:

* 1 dolarin degeri, gercekten cokmus.
* Amerikalilarin cogu dikkatsiz ve saf; ama uyanik olmaya calisinca basariyorlar.
* Cogu Amerikali ve Amerika`da uzun sure yasamis insanlar, asiri bir rahat ve dusuncelerini rahatca soyleyebilen insanlar, anladigim kadariyla...
* Sicak kanliliginizi onlara gosterirseniz, size normaldekinden daha samimi davranirlar, ki Amerikalilar zaten bir hayli samimi.

Ve bunun gibi Amerika ve Amerikalilarla ilgili edindigim bircok tecrubeyle birlikte ben de yavastan onlarin dusunce yapisina gecis yapmis bulunmaktayim. O kadar rahatim ki, biri beni sinirlendirecek bir sey soyleyince, soyledigi seyde hakli olmadigi halde soylese bile, icimden sinirlenmek yerine gulmek geliyor. "Bu ne sacmaliyor ya?" durumuna giriyorum... Rahatim artik dusunce konusunda.

Bekliyoruz efendim, az vakit kalmis bulunmakta Turkiye`m topraklarina ayak basmak icin. Gelmek istemedigimi onceden de soylemistim. Cok zor gelecek bana orada yasamak. Huyum mu nedir anlamiyorum, bana uyan bir ortam aramaktansa, bulundugum ortama uyum saglamaya calisiyorum, boyle her sey benden yana sorunsuz olsun, geriye de karsidaki insan/ortam/diger varlik kalsin. Ben nasilsa uyum saglarim dusuncesi var. Buraya alistim cok rahat bir sekilde; ama artik donup de Turkiye sartlariyla tekrar yuzlesmek istemiyorum. Kim ister ki? Ben oyle asiri milliyetci biri degilim "ille de ulkem olsun" diyemiyorum. Neden deyim ki? Ulkemde mutlu olamiyorsam bir sorun var demektir...

Bekliyorum efendim, az umut kalmis icimde Amerika ile ilgili, onlarinda buyuk bir kismini gerceklestirip donmek umidim var ulkeme. Turkiye icin daha buyuk umutlarim var su anda; o kadar buyukler ki varliklarini su anda bile hissedebiliyorum. Insallah Allah yolumu acik eder...

Daha bir yalnizligi sever oldum, daha hassas oldum, daha seviye ozlem icindeyim...

2 yorum:

  1. umduklarını inşlh türkiye ye gelince yaparsın kolay gelsin

    YanıtlaSil
  2. umutlarınla hep ol.... yalnızlık sevilmezmi?
    bizim en kadim dostumuz :)

    YanıtlaSil