Yoluna Gidemeyenler

Bir iş arkadaşım var. Onun hayatını düşündüm bugün iş çıkışında. Kendi halinde bir dünyada, yalnız, ailesi var sadece. 1-2 maddi koşuşturması ve birkaç hayali var. Bir an 6-7 sene sonraki halimi gördüm. Garip hissettim o an. Beni en çok yalnız olacağım kısmı etkiledi. Ne kazandığım para ne sahip olduklarım... Yalnız olacağım kısmı.

Herkes yalnız olabilir, kimse bunun garantisini vermiyor elbette. Hatta ben bir dönem aşırı keyif alıyordum yalnız olmaktan. Şimdilerde ısrarla keyif almaya çalışıyorum; ama beceremiyorum. Olmuyor. Üstüne gittikçe daha da eksik hissediyorum o konuda kendimi. Çok zorlamıyorum; ama içim acıyor. Senelerdir bir şey hissetmeye çalıştıkça kaçıyor elimden şanslar, azla yetinen birine ulaşamıyorum. Hep fazlasını istiyor, eksiklere odaklanıyor karşımdakiler. Diyeceksin ki belki "olması gerekenler" isteniyor... belki. Belki.

Şu anda o kadar kötü durumdayım ki öylesine hoşlandığım biri bana tekrar yazsa kapılıp giderim yine. Kötü yanlarımdan biri de bu. Zamanında örneği yaşandı çünkü. Neyseki 4-5 senedir kendim çalıp kendim oynuyorum, seni de okuyan pek yok biliyorsun Blog.

Neyse... Şu sıralar bir tane powerbank alma planım var; ama oturup doğru düzgün araştırmasını yapmış değilim. Xiaomi'nin bir modeli var aslında aklımda. Yine de araştırmam lazım. Yarın yani pazar günü izin günüm. Hatta haftaya cumartesi ve pazar günleri de izin günüm. Haftasonunu izinle geçirmek fena değil gibi. Acaba diyorum haftaya cumartesi bir yerlere mi kaçsam buralardan. Yine alsam başımı gitsem. Yarın için de planım yok. Yalnızlık çok kötü bir şey Blog. Böyle anlık error verdiriyor benimki gibi bünyelere...

Sezen Aksu'nun yeni şarkısını paylaşıp kaçayım ben.