Bugünlerde...

Anlayamıyorum insanları. Demek ki karşılıklı bir şeyler var. Ne kimse beni anlayabiliyor ne de ben birilerini anlayabiliyorum. Siz bir insana dostum, arkadaşım hatta yüzüne 'kardeşim' dersiniz, başınızın üstüne koyarsınız; daha sonra o insan gittikçe böyle soğuk ve çekilmez davranır size ve siz de onu çözmeye çalışırsınız. Hayatımda bunun kadar zor bir problemle karşılaşmadım ben. Son zamanlarda her ne kadar insanları artık umursamama kararı alsam da, birkaç kişiyi bu düşüncemle kolay bir şekilde silip atamıyorum. Bakmayın rahat konuştuğuma. Benim için zor bir karar; ama çoğu kişi üzerinde başardım bu durumu ben. Olmayanlarda böyle çok değer verdiğim arkadaşlarım oldular...

Şimdi o kadar düşünceden sonra kafamda bazı nedenler oluşturdum, neden bana böyle davrandığı/davrandıkları konusunda. Biri, beni kıskanıyor olabilecekleriyle alakalı. Yani 'ben' diyorum üstelik; kıskanılacak, öyle benimle kendisi arasında bu tarz bir mesafe koyacak bir kıskançlık durumu yoktur bende. Yani neyimi kıskanıyor bu insanlar? Ya da tamam kıskanıyor olabilirsiniz; ama tebrik edip övüneceğiniz durumlarıma neden kıskançlığınızı sokup, güzelim ilişkilerimizi mahvediyorsunuz? Bu düşüncelerimi mevcut insanlara 40 (kırk) kez söylemişimdir, yüzlerine. Yok; ama değişen hiçbir şey olmamıştır. Ne diyeyim, hakketmiyormuşlar verdiğim değeri demek ki. Ve şöyle bir şey var, ben bu kadar ciddiye alıyorsam, abartıyorsam her durumu, gerçekten çok değer vermişimdir o insanlara! Artık bitmiştir, peki, deyip kestirip atarım ben de o zaman!

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Son günlerde neler olduğuna gelince. Efendim, geçen sene de girmiş, ve İspanya'yı kazanıp; bazı nedenlerden dolayı gidemediğim 'Erasmus' programını bu sene de alnımım akıyla başarmışımdır. Yani sınava son 2 dk kala, nefes nefese girsem de, burnum sürekli aktığı halde mendilim olmasa da yanımda, 100 üzerinden 65 alarak 50 olan barajı geçip; sınıfta en yüksek notu; bölümümde 8. en yüksek notu almışımdır. Maşallah bana! :D Öhöm. aslında geçen sene bölümde 3. idim. Keşke gitseydim geçen sene demiyorum; çünkü sağlığımla ilgili bazı sorunlarda ötürü gidemedim. Bakalım seneye ya Almanya ya da Litvanya yolcusu olacağım. Ha-yır-lı-sı!

Spor salonu beni yoruyor; ama vücudumun şekle girdiğini görmek/hissetmek tüm yorgunluğumu atıyor üstümden.

Bir de evimin taşınması durumu var. Ne yazık ki taşınıyorum. Taşındığım yer şu anki bulunduğum yere 5dk felan uzaklıkta. Spor salonuma da aynı şekilde... Ben bu evde rahattım, iyiydim, mutluydum. İşin kötü tarafı taşındığım yerde internet bağlantım olmayacak. Bu %60 iyi bir durum benim için; çünkü internette çok vakit kaybediyorum. Bir yandan da kötü bir durum; artık şimdiki gibi rahat yazamayacağım, istediğim şarkıları hemen indiremeyeceğim, maillerime Allah bilir ne zaman cevap vereceğim, sonracıma Work And Travel programım ile ilgili haberleri rahat bir şekilde takip edemeyeceğim, internetteki ve uzaktaki arkadaşlarımla yazışamayacağım...Yeni evim umarım benim için hayırlı olur her konuda. Ne diyoruz: ha-yır-lı-sı!

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Bugünlerde çok düşünüyorum, neyi düşündüğümü farketmeden. Bunun iki yolu var: Biri, çok şeyi bir anda düşününce, ne düşündüğümü kavrayamıyor olmam; diğeri de önemsiz bir şeyde takılmış durumda olmam... Farketmeden yoruyorum hem beynimi hem de kalbimi. Sürekli uyusam olmaz, ders çalışsam olmaz, gitar çalsam olmaz, nette takılsam hiç olmaz, müzik dinlesem, hımm, yok yok olmaz... Ne yapsam ben ya?

Blooog!