13 Şubat 2009 Cuma

Cuma Gecesi

Bugün, ilk hafta olmasına rağmen, okulda ders işlendi. İşler o hoca zaten. Manyak felan kendisi; ama severim. Dersten sonra, malum gün, cuma namazına yetişmeye çalıştım ve başardım! Daha sonra, henüz ev arkadaşlarım gelmediği için, kendime yiyecek bir şeyler hazırladım. Arkadaşıma haber verdim ve spor salonuna gittik. Bugün 3. günümdü spor salonunda. "Oooy ölüyorum" gibisinden cümleler kurmasam da benzerlerini, daha hafiflerini kuruyorum. Amacım kas felan yapmak değil. Tek amacım zayıflamak ve daha az terlemek... Daha sonra eve dönüp; hazırlanıp sinemaya gittim. Sözleşmiştik 2 bayan arkadaşımla birlikte gideceğimiz konusunda, günler öncesinden. Önceki yazımda da belirttiğim üzere Recep İvedik 2'ye gittik.

Film içerisinde çok fazla belaltı espiri kullanılmış olsa da gülmemizi sağladı. Çok beklenti içine girdiğimi farkettim film konusunda; ama yine de sevdim filmi. Tavsiye ederim demiyorum, edebilirim diyorum sadece. Keşke dediğim tek nokta, bayan arkadaşlarımla gitmeseydim, oldu. :D

~~~~~~

14 Şubat Sevgililer Günü...
Gün, basit bir gün aslında. Diğer günlerden hiçbir farkı yok. Fark yaratmayı sever insanoğlu, saçmalamayı da sever. Ben, mesela...
Farkettim de hiçbir 14 Şubat'ım dolu bir şekilde geçmedi. Yani sevgilim olmadı. Yarın da böyle geçecek. Sanırım bundan sonra da böyle geçer. Doldurmak benim elimde, diyebilseydim keşke. Keşke diyebilseydim ki ben aşırı seçici, aşırı ciddi, aşırı vs biriyim de o yüzden insanlar arasından seçim yapamıyorum! Bunu diyebilmek isterdim, şu anki halim yerine. Ne yapalım, kısmet deyip geçiyoruz, her sefer olduğu gibi...

İnsanoğlu bencil... Benciliz nitekim! Böyle normalde "ay sevgilim yoouuk, yaağ boş geçiyooğ 14 Şubat yineeğğ" ya da "lan yine sap gibi geziyoruz" diyenler oluyor ya böyle 14 Şubat vaktinde, onlara deli oluyorum! Benciller! Başka günler umurunuzda olmaz, bir bugün olur değil mi? Başka günler sevgililerinize hayatı zindan edin, o gün boş kalınca yakının bu durumdan!

Yazık bir de ben gibileri var, her gece yatarken yarın biriyle karşılaşma ümidi içerisinde uykuya dalan... Ya da arkasındakilerin seslenmelerini bekleyen. Bknz: Kısmet bu işler, yavrucuğum...

Kollarımı zor tutuyorum. Sabit tutmam lazım, yoksa ağrıyorlar, malum spor salonunun yan etkileri. Yoksa faydası mı demeli? Hımm... Neyse neyse!

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder